هر سیستمی مجهز به قسمتی است که قلب سیستم نام گرفته وعدم وجود آن، سیستم را عملا از فعالیت می‌اندازد. در یک مدار هیدرولیکی پمپ هیدرولیکی به منزله قلب است که چنانچه پمپ از کار بیفتد دیگر اجزای مجموعه هم قادر به ادامه فعالیت نخواهند بود.
علی رغم خطای برخی از تعاریف پمپ، پمپ هیدرولیک در مدار زاینده تولید فشار نیست، بلکه وظیفه آن تولید و به جریان انداختن مایع مورد نظر به کار رفته در سیستم می‌باشد. در واقع پمپ هیدرولیکی انرژی مکانیکی سیستم هیدرولیک را توسط موتورهای الکتریکی، احتراقی فراهم می‌کند. از این رو در یک سیستم هیدرولیک فشار نشانگر بزرگی مقاومت ایجاد شده در برابر خروجی پمپ هیدرولیکی است.
به بیانی روشن‌تر می‌توان چنین گفت که جریان خروجی پمپ هیدرولیکی با جابجایی مثبت ثابت بوده و بستگی به فشار سیستم ندارد. پس اگر محلی برای حرکت سیال وجود نداشته باشد و یا در صورت افزایش حداکثری بار مقاوم، استفاده از شیر کنترل فشار به منظور حفاظت سیستم در برابر فشار بار اضافی بی‌تردید اجباری می‌باشد.